Skoro słowo się rzekło, czas na czyny.Temat uważam za ważny i ciekawy.
Carlos Saura ur. 4 stycznia 1932 r. w Huesca w Aragonii w Hiszpanii – hiszpański reżyser filmowy, scenarzysta, pisarz i producent filmowy; brat malarza Antonio Saury, dwukrotnie żonaty, od wielu lat w nieformalnym związku z Geraldine Chaplin. Pierwsze jego filmy można zaliczyć do nurtu hiszpańskiego neorealizmu, później pozostawał pod wpływem twórczości Luisa Buñuela. Charakterystyczne motywy twórczości filmowej Saury to: śmierć i przemijanie, samotność, wpływ marzeń sennych i wspomnień na rzeczywistość oraz rozpad rodziny, ale również hiszpańska kultura, która przewija się przez jego filmy i jest tłem bądź źródłem wydarzeń. .Saura jako nastolatek poważnie interesował się fotografią i z powodzeniem ją uprawiał. W 1953 rozpoczął studia w Instytucie Kinematografii (Instituto de Investigaciones y Estudios Cinematográficos) w Madrycie, w 1957 ukończył je i zdobył dyplom reżysera. Następnie wykładał w Instytucie do 1963, kiedy to zwolniono go z przyczyn politycznych, gdyż tworzył filmy krytykujące reżim generała Franco.W czasie swej wieloletniej kariery Saura został laureatem szeregu nagród. Otrzymał między innymi dwukrotnie Specjalną Nagrodę Jury w Cannes (w 1973 za Kuzynkę Angelikę oraz w 1976 za Nakarmić kruki), Złotego Niedźwiedzia na Festiwalu Berlińskim w 1981 za Szybciej, szybciej, dwie statuetki Srebrnego Niedźwiedzia za najlepszą reżyserię: Polowanie w 1966 roku i Mrożony peppermint w 1967. Jego dwa filmy zostały nominowane do Oscara w kategorii najlepszy film zagraniczny: Mama ma sto lat w 1979 roku i Tango w 1998 roku. Film Aj, Carmela! przyniósł Saurze w 1990 roku dwie nagrody Goya (hiszpańska narodowa nagroda filmowa) za najlepszą reżyserię i najlepszą adaptację filmową. W 1997 otrzymał też Saura nagrodę dla najlepszego reżysera na Światowym Festiwalu Filmowym w Montrealu za Pajarico.Saura znany jest przede wszystkim jako autor "muzycznej trylogii": filmów Carmen, Flamenco i Tango. W rzeczywistości jednak wszystkie jego obrazy przesycone są muzyką - "W każdym dziele filmowym wszystko jest ważne, ale w filmie muzycznym taniec i muzyka odgrywają zasadnicze znaczenie. - mówi Saura - Film nie zawsze posiada jakąś określoną fabułę. Nakręciłem kilka obrazów, będących typowymi filmami muzycznymi, w czystej formie, bez fabuły, na przykład Sevillanas i Flamenco. W innych, natomiast, myśl przewodnia jest bardzo ważna dla opowiadanej historii, a muzyka pełni rolę środka wzmacniającego siłę wyrazu. Nie da się tego rozdzielić, wszystko się ze sobą łączy."Saura ma ulubionych kompozytorów, zarówno tych z dużym dorobkiem jak i debiutantów. "Pracowałem z wieloma znakomitymi kompozytorami. - mówi reżyser - Lalo Schifrin był moim doradcą w pracy nad Tangiem, napisał nawet specjalną muzykę, wspaniałą zresztą. Aktualnie współpracuję z młodym, hiszpańskim kompozytorem, Roque Baniosem. Chociaż przyznam się, że nie daję kompozytorom całkowitej swobody. Jestem miłośnikiem muzyki, zawsze kładę na nią nacisk, słucham jej zresztą na co dzień, nie tylko w pracy, ale i dla relaksu, zazwyczaj już w trakcie pisania scenariusza mam przemyślane główne linie melodyczne. Prawie zawsze wiem lub nawet zapisuję, jaki to ma być rodzaj muzyki, a czasem nawet konkretny utwór."W czasie swej czterdziestoletniej kariery Carlos Saura zdobył szereg nagród, między innymi w Cannes , Berlinie, San Sebastian i Montrealu. Został też kilkakrotnie uhonorowany nagrodami na polskim festiwalu Cammerimage . Niezwykły to przypadek we współczesnym kinie, gdy nie korzystając z wyrafinowanych środków otrzymujemy dzieła pełne napięcia i emocji. Filmy Saury przemawiają do nas głównie dzięki zmysłowej mocy muzyki i niezwykłej sile obrazu. Taki efekt można osiągnąć tylko wtedy, gdy reżyser współpracuje z artystami podobnie jak on tworzącymi z pasją i miłością.Długo oczekiwane - najnowsze dzieło reżysera to spektakl "Flamenco Hoy"
Nagranie ze spektaklu
Więcej informacji na stronie:http://www.deflamenco.com/revista/paginai.jsp?codigo=2516
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz